«@moloch82: Kαληνύχτα! Να χαμογελάτε!» – «@moloch82: Goodnight! Smile!»
Aυτή είναι η τελευταία παραίνεση που μας άφησε ο αγαπητός νεαρός μου φίλος, Αποστόλης Γκανάς (aka @moloch82) , πριν από λίγες μέρες, στις 15/9/12 στο twitter, πρίν μας αφήσει για πάντα σήμερα το πρωί…
@moloch Καληνυχτα σας! Να χαμογελατε!
Τον Αποστόλη τον γνώρισα τυχαία στο twitter το 2010, όταν η ματιά μου σταμάτησε στο σύντομο βιογραφικό που συνοδεύει το προφίλ. To προφίλ αφορούσε νέο άνδρα με σάρκωμα Ewing… Γνωρίζοντας για τη δύσκολη αυτή μορφή καρκίνου και βλέποντας ότι στο timeline του μιλούσε ειλικρινά και ανεπιτήδευτα για το πρόβλημα της υγείας του, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Στη χώρα μας δεν είναι συνηθισμένο, οι ασθενείς, και μάλιστα οι νέοι, να δημοσιοποιούν στο διαδίκτυο λεπτομέρειες της υγείας τους…..
Η ειλικρίνεια και η στωϊκότητα που διαφαινόταν στο timeline του με έκανε να θέλω να μάθω περισσότερα γι αυτό το νέο παιδί: διαβάσα από την αρχή το blog του και το timeline του στο twitter, έμαθα την ιστορία του που με συγκλόνισε: είχε χάσει τη μητέρα του απο καρκίνο, είχε βιώσει την έλλειψη της μεγαλώνοντας με τον πατέρα και τον αδελφό του, σπούδαζε, βρισκόταν στο μεταπτυχιακό όταν κάποιοι πόνοι στο ισχίο και το γόνατο επίμεναν πολύ καιρό.. Εκανε εξετάσεις στην αρχή δεν βρήκαν τίποτε, μετά ήρθε ο κεραυνός: καρκίνος…
Εξετάσεις, εγχειρήσεις, θεραπείες στο Λονδίνο και εδώ….και εκεί που αναθάρρησε ότι επί τέλους μπορεί να ξαναρχίσει τη ζωή του από κεί που σταμάτησε, 2ος κεραυνός επανεμφάνιση της νόσου, πάλι από την αρχή….
Παρακολουθούσα τι έγραφε και όπου μπορούσα με τις γνώσεις που έχω προσπαθούσα να του επισημάνω τι να προσέχει…Το εκτιμούσε πολύ και με ευχαριστούσε για τη βοήθεια…
Το 201ο γνωριστήκαμε και προσωπικά, μου έκανε εντύπωση η ηρεμία που έδειχνε, η υπομονή στις δύσκολες ώρες των θεραπειών, των μακρών νοσηλειών και κυρίως το χαμόγελο και το χιούμορ του. .. Ενα αξιαγάπητο αγόρι στην ίδια ηλικία με τη μικρή μου κόρη…
Πρίν τα Χριστούγεννα του 2010, στις 21/12 ένα tweet του τράβηξε τη προσοχή μου
επρόκειτο για ένα άρθρο στο blog του σχετικά με τα εργαλεία για την υποστήριξη των ασθενών για την λήψη ιατρικών αποφασεων για την υγεία τους για τα οποία είχε μάθει παρακολουθώντας σχετικά tweets από σεμινάριο στο οποίο συμμετείχα….Το αντικείμενο του μεταπτυχιακού του ήταν οι Επιστήμες των Αποφάσεων και του κέντρισε το ενδιαφέρον το πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ιατρική. Το άρθρο του έγινε αφορμή να γνωριστούμε καλίτερα και να μιλήσουμε για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, αλλά και να διδαχθώ από ένα νέο άνθρωπο για τη μεγάλη αξία και της πιό μικρής καθημερινότητάς μας…
Τον Ιούνιο του 2011 έγινε στην Αθήνα η 1η γιορτή των επιζώντων καρκίνου και τον κάλεσα να έρθει να μιλήσει και να εμψυχώσει τους άλλους ασθενείς με το παράδειγμα του. Δεν μου υποσχέθηκε διότι η κινητικότητά του ήταν συνάρτηση του πόνου θα είχε εκείνη τη μέρα…Ομως καταχάρηκα και συγκινήθηκα όταν σηκώνοντας το βλέμμα μου στο ακροατήριο τον είδα να κάθεται σε ακριανό κάθισμα με πατερίτσα στο πλάι… Ηταν μια διπλά δύσκολη μέρα για κάποιο που πονά και δεν κινείται εύκολα, με καύσωνα και απεργία…Μόλις τελείωσα την ομιλία μου έτρεξα να τον χαιρετήσω και να του ζητήσω να πεί δυό κουβέντες, όμως μου ζήτησε να τον συγχωρήσω διότι πονούσε ήδη και θα έφευγε…
Συναντηθήκαμε μερικές φορές, οπότε το επέτρεπε η υγεία του, και κάθε φορά μου έκανε εντύπωση η σεμνότητα, η αξιοπρέπεια και η ζεστασιά που εξέπεμπε..
Παρακολουθούσα καθημερινά τις αναφορές του για τη πορεία της ασθένειας, αλλά από την αρχή του καλοκαιριού είχα δυστυχώς καταλάβει προς τα που οδηγούσαν οι απανωτές εξελίξεις, και κυρίως ενδιαφερόμουν πλέον κυρίως για την παρηγορητική αγωγή που έπαιρνε για τους πόνους και για την ψυχολογική του κατάσταση. … Χάρηκα όταν στις 4 Σεπτεμβρίου μας είπε ότι κατάφερε να σηκωθεί και ευχήθηκα να έχω κάνει λάθος….
του ευχήθηκα ολόψυχα να συνεχίσει να περπατά
Κeep walking to the stars Aποστόλη!
Παρακολουθούμε τα βήματά σου και σε ευχαριστούμε,
μικροί και μεγάλοι, για τα μικρά καθημερινά μαθήματα που μας δίδαξες…
Υ.Γ. Ο Αποστόλης την άνοιξη μου είχε ζητήσει να βοηθήσω τη Μαρία, την κοπέλλα του, να βρεί δουλειά. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ανταπόκριση.. Η Μαρία ειναι μια έξυπνη, σοβαρή και μορφωμένη κοπέλλα με πολύ καλές πανεπιστημιακές σπουδές στο μάρκετιγκ. Οποιος/όποια εταιρεία πιστεύει ότι μπορεί να βοηθησει άς επικοινωνήσει μαζί μου.
EpatientGR's Blog 
Το σημερινό άρθρο σας μας συγκλόνισε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!